ავტორიზაცია
ეს პრობლემა ჩემს ცხოვრებაში 17 წლიდან დაიწყო - ტონალი აზარტულ თამაშებზე დამოკიდებულებაზე
იტალიის ეროვნული ნაკრებისა და ნიუკასლის 24 წლის ნახევარმცველმა სანდრო ტონალიმ La Repubblica-სთან ინტერვიუში მისთვის საკმაოდ რთულ თემაზე ისაუბრა:
"ჩემი ცხოვრების წესი უარყოფითი იყო. ყველასგან მოშორებული ვიყავი და ამან მაიძულა ცხოვრების წესი შემეცვალა — იმ ადამიანებთან, რომლებიც მიყვარდა და ახლოს ვიყავი, მათთანაც კი გამიფუჭდა ურთიერთობა. ასე გრძელდებოდა ჩემი ცხოვრება როგორც მოედანზე, ისე სახლში, მეგობრებთან და ოჯახთან ერთად. დღეს, საბედნიეროდ, ყველაფერი შეცვლილია.
ეს პრობლემა ჩემს ცხოვრებაში 17-18 წლიდან დაიწყო... თავიდან უბრალო გართობა იყო ეს ყველაფერი, თუმცა შემდეგ ეს ცხოვრების ჩვევად იქცა. იმ ფაქტმა, რომ თამაში ონლაინ იყო, დამაბრმავა და საკუთარ თავში უფრო ჩამკეტა. წლების განმავლობაში ჩემი მთავარი საფიქრალი აზარტული თამაშები იყო.
როდესაც ადამიანი მსგავს სიტუაციაში აღმოჩნდება, ძნელია ჰკითხო, ავად არის თუ არა. ისინი ყოველთვის იტყვიან - არას, მაშინაც კი, თუ ისინი გრძნობენ, რომ ეს ასე არ არის. მათ არ შეუძლიათ იფიქრონ, რომ პრობლემა აქვთ. პირველ ორ თვეში ყველასთან გამიფუჭდა ურთიეთობა, მაგრამ შემდეგ ცხოვრების ხალისი დამიბრუნდა, ამაში კი ყველაზე მეტად ვარჯიში დამეხმარა. კარგად ვიაზრებდი, რაც გავაკეთე და რისი შეცვლა იყო საჭირო. როდესაც ფეხბურთს არ ვთამაშობდი, ცხოვრება უფრო რთულად მიმდინარეობდა, მაგრამ ახლა ყველაფერი კარგადაა... მე ისევ ჩემს საყვარელ საქმეს ვაკეთებ."
"ჩემი ცხოვრების წესი უარყოფითი იყო. ყველასგან მოშორებული ვიყავი და ამან მაიძულა ცხოვრების წესი შემეცვალა — იმ ადამიანებთან, რომლებიც მიყვარდა და ახლოს ვიყავი, მათთანაც კი გამიფუჭდა ურთიერთობა. ასე გრძელდებოდა ჩემი ცხოვრება როგორც მოედანზე, ისე სახლში, მეგობრებთან და ოჯახთან ერთად. დღეს, საბედნიეროდ, ყველაფერი შეცვლილია.
ეს პრობლემა ჩემს ცხოვრებაში 17-18 წლიდან დაიწყო... თავიდან უბრალო გართობა იყო ეს ყველაფერი, თუმცა შემდეგ ეს ცხოვრების ჩვევად იქცა. იმ ფაქტმა, რომ თამაში ონლაინ იყო, დამაბრმავა და საკუთარ თავში უფრო ჩამკეტა. წლების განმავლობაში ჩემი მთავარი საფიქრალი აზარტული თამაშები იყო.
როდესაც ადამიანი მსგავს სიტუაციაში აღმოჩნდება, ძნელია ჰკითხო, ავად არის თუ არა. ისინი ყოველთვის იტყვიან - არას, მაშინაც კი, თუ ისინი გრძნობენ, რომ ეს ასე არ არის. მათ არ შეუძლიათ იფიქრონ, რომ პრობლემა აქვთ. პირველ ორ თვეში ყველასთან გამიფუჭდა ურთიეთობა, მაგრამ შემდეგ ცხოვრების ხალისი დამიბრუნდა, ამაში კი ყველაზე მეტად ვარჯიში დამეხმარა. კარგად ვიაზრებდი, რაც გავაკეთე და რისი შეცვლა იყო საჭირო. როდესაც ფეხბურთს არ ვთამაშობდი, ცხოვრება უფრო რთულად მიმდინარეობდა, მაგრამ ახლა ყველაფერი კარგადაა... მე ისევ ჩემს საყვარელ საქმეს ვაკეთებ."
